1
Alleluja.
Chwal, duszo moja, Pana,
2
chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę;
chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
3
Nie pokładajcie ufności w książętach
ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
4
Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi,
wówczas przepadają jego zamiary.
5
Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba,
kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
6
który stworzył niebo i ziemię,
i morze ze wszystkim, co w nich istnieje.
On wiary dochowuje na wieki,
7
daje prawo uciśnionym
i daje chleb głodnym.
Pan uwalnia jeńców,
8
Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan podnosi pochylonych,
Pan miłuje sprawiedliwych.
9
Pan strzeże przychodniów,
chroni sierotę i wdowę,
lecz na bezdroża kieruje występnych.
10
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia.
Alleluja.